هر وسيله گازسوز بايد داراي يك دودكش استاندارد و مجزا و مجهز به كلاهك باشد
هر ساله با شروع فصل سرما و آغاز كار وسايل گازسوز شاهد حوادث ناگواري هستيم كه متأسفانه تعداد قابل توجهي ازاين حوادث به مرگ شهروندان عزيزمان منجر ميشود. گاز طبيعي و ساير تسهيلات كه موجب راحتي و آسايش مردم است، در صورت عدم رعايت نكات ايمني ميتواند موجب خسارات جبرانناپذيري شود. بهترين روش مقابله با اين خطرات، پيشگيری و رعايت نکات ايمنی است.
قاتل نامرئی
يکي از نکات بسيار مهم و قابل توجه، طريقه نصب انواع بخاري و وسايل گازسوز و بهخصوص نصب دودکش است. نصب صحيح دودکش از اين جهت اهميت دارد که مانع از نشت گاز مونوکسيدکربن که حاصل سوخت ناقص است، ميشود. اين گاز بی رنگ و بی بو است و به همين دليل به سادگی قابل تشخيص نيست.
اين گاز سمي بسيار خطرناک بوده و حتي در مقادير بسيار جزيي موجب مرگ انسان ميشود. علايم و نشانههاي مسموميت با مونوکسيدکربن بر انسان، به ميزان غلظت مونوکسيدکربن در خون بستگي دارد. مونوکسيدکربن در غلظت پايين موجب خواب آلودگي، گيجي، خستگي، سردرد، سرگيجه، حالت تهوع و استفراغ ميشود و در غلطتهاي بالاتر سبب خفگي و در نهايت مرگ ميشود.
نکات ايمنی وسايل گازسوز
هر وسيله گازسوز بايد داراي يك دودكش استاندارد و مجزا و مجهز به كلاهك باشد.
همواره محل اتصال دودكش به وسايل گازسوز را بازرسي و از استحکام و ثبات آنها اطمينان حاصل نماييد.
مسدود شدن سر دودكش سبب سوخت ناقص وايجاد گازهاي خطرناك و مسموم كننده و برگشت چنين گازهايي به داخل فضاي زندگي شده و موجب گازگرفتگي و مرگ ميشود.
دودكش وسايل گازسوز در محل عبور از شيشههاي پنجره نبايد مستقيم با شيشه در تماس باشد. زيرا در چنين حالتي امكان شكستن شيشه در اثر حرارت و لق شدن و افتادن دودكش وجود دارد. در صورتي كه دودكش از پنجره به بيرون هدايت شده است بايد داراي حداقل يك متر ارتفاع عمودي، از محل خروج از پنجره باشد.
هرچند وقت يك بار كلاهك دودكشهاي وسايل گازسوز را بازرسي وچنانچه كلاهك افتاده باشد، آن را در محل خود نصب كنيد. قابل ذكر است كه كلاهك علاوه براينكه از نفوذ باران و برف و افتادن ساير اشيا به داخل دودكش جلوگيري ميكند، در منظم سوختن وسيله گازسوز نيز موثر است. در ضمن از فشردن بيش از اندازه كلاهك كه موجب تغيير حالت وگرفتگي منافذ خروج گازهاي دودكش ميشود نيز خودداري كنيد.
انتهاي دودكشهاي توكار بايد حداقل يک متر از سطح پشت بام بالاتر باشد.
حتيالامكان از نصب زانوي اضافي در مسير دودكش خودداري کنيد. زيرا زانو كارآيي دودكش را كاهش ميدهد.
هرگز دودكش وسايل گازسوز و هواكش (فن) را از يك لوله يا كانال مشترك عبور ندهيد.
براي دودكش داخل و بيرون ديوار نبايد از لولههاي پلاستيكي و غيرمقاوم در برابر حرارت استفاده شود.
دودكش بايد از ورقهاي ضد زنگ (گالوانيزه) و به نسبت ضخيم انتخاب شود.
آبگرمكن و بخاري حتما بايد مجهز به دودكش باشد. از نصباين وسيلهها بدون دودكش در محيطهاي بسته جدا خودداري کنيد.
استفاده از دودكشهاي مشترك بايد با نظر متخصصان و مشاوران تأسيساتي انجام شود.
استفاده از دودكشهاي آكاردئوني آلومينيومي به علت نبود امكان آببندي در ابتدا و انتها خطرناك است.
هنگام عبور دودكش از داخل ديوار و تقاطع آن بايد قطر لوله فلزي بهطور کامل يكسان باشد. كمكردن قطر لوله هنگام خروج از ساختمان (ديوار يا سقف) مجاز نيست.
از نصب دودكش درحياط خلوتهاي رو بسته خودداري کنيد. داكت دودكشها بايد خروجي از بالا و پايين به هواي آزاد داشته باشد و به هيچ وجه هيچگاه بالاي داکت مسدود نشود.
منبع:
https://www.beytoote.com/housekeeping/skill/safety1-tips1-chimneys1.html
هر وسيله گازسوز بايد داراي يك دودكش استاندارد و مجزا و مجهز به كلاهك باشد
هر ساله با شروع فصل سرما و آغاز كار وسايل گازسوز شاهد حوادث ناگواري هستيم كه متأسفانه تعداد قابل توجهي ازاين حوادث به مرگ شهروندان عزيزمان منجر ميشود. گاز طبيعي و ساير تسهيلات كه موجب راحتي و آسايش مردم است، در صورت عدم رعايت نكات ايمني ميتواند موجب خسارات جبرانناپذيري شود. بهترين روش مقابله با اين خطرات، پيشگيری و رعايت نکات ايمنی است.
قاتل نامرئی
يکي از نکات بسيار مهم و قابل توجه، طريقه نصب انواع بخاري و وسايل گازسوز و بهخصوص نصب دودکش است. نصب صحيح دودکش از اين جهت اهميت دارد که مانع از نشت گاز مونوکسيدکربن که حاصل سوخت ناقص است، ميشود. اين گاز بی رنگ و بی بو است و به همين دليل به سادگی قابل تشخيص نيست.
اين گاز سمي بسيار خطرناک بوده و حتي در مقادير بسيار جزيي موجب مرگ انسان ميشود. علايم و نشانههاي مسموميت با مونوکسيدکربن بر انسان، به ميزان غلظت مونوکسيدکربن در خون بستگي دارد. مونوکسيدکربن در غلظت پايين موجب خواب آلودگي، گيجي، خستگي، سردرد، سرگيجه، حالت تهوع و استفراغ ميشود و در غلطتهاي بالاتر سبب خفگي و در نهايت مرگ ميشود.
نکات ايمنی وسايل گازسوز
هر وسيله گازسوز بايد داراي يك دودكش استاندارد و مجزا و مجهز به كلاهك باشد.
همواره محل اتصال دودكش به وسايل گازسوز را بازرسي و از استحکام و ثبات آنها اطمينان حاصل نماييد.
مسدود شدن سر دودكش سبب سوخت ناقص وايجاد گازهاي خطرناك و مسموم كننده و برگشت چنين گازهايي به داخل فضاي زندگي شده و موجب گازگرفتگي و مرگ ميشود.
دودكش وسايل گازسوز در محل عبور از شيشههاي پنجره نبايد مستقيم با شيشه در تماس باشد. زيرا در چنين حالتي امكان شكستن شيشه در اثر حرارت و لق شدن و افتادن دودكش وجود دارد. در صورتي كه دودكش از پنجره به بيرون هدايت شده است بايد داراي حداقل يك متر ارتفاع عمودي، از محل خروج از پنجره باشد.
هرچند وقت يك بار كلاهك دودكشهاي وسايل گازسوز را بازرسي وچنانچه كلاهك افتاده باشد، آن را در محل خود نصب كنيد. قابل ذكر است كه كلاهك علاوه براينكه از نفوذ باران و برف و افتادن ساير اشيا به داخل دودكش جلوگيري ميكند، در منظم سوختن وسيله گازسوز نيز موثر است. در ضمن از فشردن بيش از اندازه كلاهك كه موجب تغيير حالت وگرفتگي منافذ خروج گازهاي دودكش ميشود نيز خودداري كنيد.
انتهاي دودكشهاي توكار بايد حداقل يک متر از سطح پشت بام بالاتر باشد.
حتيالامكان از نصب زانوي اضافي در مسير دودكش خودداري کنيد. زيرا زانو كارآيي دودكش را كاهش ميدهد.
هرگز دودكش وسايل گازسوز و هواكش (فن) را از يك لوله يا كانال مشترك عبور ندهيد.
براي دودكش داخل و بيرون ديوار نبايد از لولههاي پلاستيكي و غيرمقاوم در برابر حرارت استفاده شود.
دودكش بايد از ورقهاي ضد زنگ (گالوانيزه) و به نسبت ضخيم انتخاب شود.
آبگرمكن و بخاري حتما بايد مجهز به دودكش باشد. از نصباين وسيلهها بدون دودكش در محيطهاي بسته جدا خودداري کنيد.
استفاده از دودكشهاي مشترك بايد با نظر متخصصان و مشاوران تأسيساتي انجام شود.
استفاده از دودكشهاي آكاردئوني آلومينيومي به علت نبود امكان آببندي در ابتدا و انتها خطرناك است.
هنگام عبور دودكش از داخل ديوار و تقاطع آن بايد قطر لوله فلزي بهطور کامل يكسان باشد. كمكردن قطر لوله هنگام خروج از ساختمان (ديوار يا سقف) مجاز نيست.
از نصب دودكش درحياط خلوتهاي رو بسته خودداري کنيد. داكت دودكشها بايد خروجي از بالا و پايين به هواي آزاد داشته باشد و به هيچ وجه هيچگاه بالاي داکت مسدود نشود.
منبع:
https://www.beytoote.com/housekeeping/skill/safety1-tips1-chimneys1.html