نیوز لند

انسان کمال طلب همواره در جستجوی سعادت و جاودانگی به انواع روش ها دست زده تا عطش وجود خود را سیر کند طوری که همه انسان ها به دنبال سعادت و جاودانگی اند و هر کس می خواهد به طریقی به آن برسد. یکی از روش هایی که در قدیم جهت جاودانگی مرسوم بوده است کشیدن نقش های حیوانات به خصوص اعضای بدنی آن ها می باشدو این عمل نشان دهنده قدرت و سعادت و به منظور تسخیر روح حیوان صورت می گرفته است. تا بدین صورت میل به جاودانگی و کمال خواهی خویش را به آیندگان نشان دهد.

پیشرفت بشر تا بدانجا رسید تا بتواند این طرح ها را از روی دیوارهای غارها بر روی زیرانداز خود همراه با ظرافت بیشتری پیاده نماید.

یک دسته بسیار مهم از طرح های ایرانی را که تقریبا در سراسر ایران پراکنده است با نام هراتی و نام جدیدتر و محدودتر ماهی درهم می شناسند. اصطلاح هراتی از آن جا پیدا شد که این طرح در دوره تیموری و در هرات رواج فراوان یافت و تعداد زیادی طرح شاهانه، چه در فرش و چه در معماری با این طرح شکل گرفت.

اصطلاح ماهی درهم عامیانه است و نمی دانیم در چه زمانی پیدا شده. ماهی درهم شکل ویژه ای از هراتی است.

اساس طرح هراتی و گونه ای از ماهی درهم عبارت از دو ماهی و گل گردی (معمولا هشت پر) در میان آن. بدیهی است در دوره اسلامی ماهی ها به برگ شباهت یافته اند. چرا که در دوره اسلامی بر روی فرش و امثال آن نقش واقعی را از بین برده اند تا مبادا در نماز سجده به آن نقش یا موجود کنند. مخصوصا اهل سنت بر روی فرش و امثال آن که نقش واقعی انسان و حیوان داشته باشند نماز نمی خواندند. در واقع گل وسط هم چهره انسان بوده است که به یک گل گرد تبدیل شده است.

سمبل و نمادهای ماهی
ماهی مهمترین سمبل در افسانه های جهان است. نقش ماهی در فرش دستباف که نماد باروری زندگی و مرگ و همچنین عموما نمادی خوش یمن است. ماهی با الهه مادر، ماه و اقیانوس های اولیه در ارتباط است که همه چیز از آن نشات گرفته است. ماهی کهن ترین سمبل مسیحیت است که هم بر مسیح و هم ایمان به او و شنا در دریای زندگی دلالت دارد. حضرت یونس را ماهی بزرگی بلعید. نمونه این داستان ها در سایر فرهنگ ها نیز فراوان است. در آئین هندو، ویشنو اولین الهه تجسم یافته بود که به شکل ماهی بزرگ درآمد تا انسان ها را از سیل نجات دهد.

انسان کمال طلب همواره در جستجوی سعادت و جاودانگی به انواع روش ها دست زده تا عطش وجود خود را سیر کند طوری که همه انسان ها به دنبال سعادت و جاودانگی اند و هر کس می خواهد به طریقی به آن برسد. یکی از روش هایی که در قدیم جهت جاودانگی مرسوم بوده است کشیدن نقش های حیوانات به خصوص اعضای بدنی آن ها می باشدو این عمل نشان دهنده قدرت و سعادت و به منظور تسخیر روح حیوان صورت می گرفته است. تا بدین صورت میل به جاودانگی و کمال خواهی خویش را به آیندگان نشان دهد.

پیشرفت بشر تا بدانجا رسید تا بتواند این طرح ها را از روی دیوارهای غارها بر روی زیرانداز خود همراه با ظرافت بیشتری پیاده نماید.

یک دسته بسیار مهم از طرح های ایرانی را که تقریبا در سراسر ایران پراکنده است با نام هراتی و نام جدیدتر و محدودتر ماهی درهم می شناسند. اصطلاح هراتی از آن جا پیدا شد که این طرح در دوره تیموری و در هرات رواج فراوان یافت و تعداد زیادی طرح شاهانه، چه در فرش و چه در معماری با این طرح شکل گرفت.

اصطلاح ماهی درهم عامیانه است و نمی دانیم در چه زمانی پیدا شده. ماهی درهم شکل ویژه ای از هراتی است.

اساس طرح هراتی و گونه ای از ماهی درهم عبارت از دو ماهی و گل گردی (معمولا هشت پر) در میان آن. بدیهی است در دوره اسلامی ماهی ها به برگ شباهت یافته اند. چرا که در دوره اسلامی بر روی فرش و امثال آن نقش واقعی را از بین برده اند تا مبادا در نماز سجده به آن نقش یا موجود کنند. مخصوصا اهل سنت بر روی فرش و امثال آن که نقش واقعی انسان و حیوان داشته باشند نماز نمی خواندند. در واقع گل وسط هم چهره انسان بوده است که به یک گل گرد تبدیل شده است.

سمبل و نمادهای ماهی
ماهی مهمترین سمبل در افسانه های جهان است. نقش ماهی در فرش دستباف که نماد باروری زندگی و مرگ و همچنین عموما نمادی خوش یمن است. ماهی با الهه مادر، ماه و اقیانوس های اولیه در ارتباط است که همه چیز از آن نشات گرفته است. ماهی کهن ترین سمبل مسیحیت است که هم بر مسیح و هم ایمان به او و شنا در دریای زندگی دلالت دارد. حضرت یونس را ماهی بزرگی بلعید. نمونه این داستان ها در سایر فرهنگ ها نیز فراوان است. در آئین هندو، ویشنو اولین الهه تجسم یافته بود که به شکل ماهی بزرگ درآمد تا انسان ها را از سیل نجات دهد.